Τα βιβλία της παιδικής μου ηλικίας!

Όπως έχω ξαναπεί, δεν ξύπνησα απλώς μια μέρα και άρχισα να διαβάζω. Το διάβασμα και η αγάπη για τα βιβλία ήταν κάτι που από πολύ μικρή ηλικία μου καλλιέργησε η μαμά μου. Κάποια από αυτά μου έχουν μείνει χαραγμένα στο μυαλό ακόμη κι αν έχω να τα συναντήσω από τότε.

Εν μέσω καραντίνας, όμως, και επειδή #μένουμε_σπίτι και τα σχετικά (κάντε κάτι να τελειώσει γιατί τα νεύρα μου είναι κρόσια, ευχαριστώ!), αποφάσισα ν' ανοίξω την κούτα από αυτά που έχουμε κρατήσει μιας και έχω επιστρέψει στο σπίτι των γονιών μου (σχόλιο περί αυτού: το να επιστρέφεις μετά από 5 χρόνια ανεξαρτησίας στο πατρικό σου και να μη βγαίνεις για 1μιση μήνα είναι τουλάχιστον βάναυσο). Δεν θα μακρηγορήσω άλλο, όμως, με την εισαγωγή γιατί έχω πολλά να σας δείξω!

1. Σειρά βιβλίων "Εικόνες", από Modern Times

Από αυτή τη σειρά βιβλίων, είχα "Την πρώτη μου εγκυκλοπαίδεια" και το "Εικόνες των Χριστουγέννων", αλλά αν θυμάμαι καλά υπήρχαν κι άλλα. Τα λάτρευα αυτά τα δύο, ειδικά την εγκυκλοπαίδεια. Είχε μέσα όλες τις απαντήσεις στις ερωτήσεις ενός μικρού παιδιού σχετικά με το ανθρώπινο σώμα, τη γη, τη φύση, τα ζώα, τα πάντα. Εξηγούσε κατανοητά από το πώς στην πραγματικότητα έρχονται στον κόσμο τα παιδιά και όχι ότι "τα έφερε ο πελαργός" μέχρι τις θρησκείες, τα καιρικά φαινόμενα, τα ηφαίστεια, τα ρομπότ, τα πάντα! Ήταν πραγματικά απίστευτο! Το χριστουγεννιάτικο ήταν εξίσου ενδιαφέρον γιατί είχε ιστορίες και έθιμα από όλο τον κόσμο, κατασκευές και συνταγές, πάντα με θέμα τα Χριστούγεννα, την αγαπημένη γιορτή των περισσότερων παιδιών (μεταξύ μας και των περισσότερων ενηλίκων!). Με ένα γρήγορο search στον θείο Γούγλη (το Google, ντε! ) δεν κυκλοφορούν πια, αλλά σίγουρα κάπου θα μπορείτε να τα βρείτε. Η εγκυκλοπαίδεια πραγματικά αξίζει γιατί αυτά που αναφέρει, δεν έχουν αλλάξει καθόλου!

2. Μικρά πολύ παιδικά βιβλιαράκια

Τις τρεις ιστορίες, την κόκκινη, την καφέ και την κίτρινη, τις διάβασα ή μάλλον μου τις διάβασαν, αμέτρητες φορές κι ας τις ήξερα απ' έξω! Είναι σαν ποιηματάκια με ομοιοκαταληξία και αστείες στα παιδικά μάτια.

Όσο για το "Πως ένα βιβλίο έγινε χαρταετός" μου έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στο μυαλό. Είναι ένα κυριολεκτικά υπέροχο βιβλίο που μαθαίνει στα παιδιά πώς γίνεται αλλά και ποια είναι η αξία της ανακύκλωσης! Αυτό συγκεκριμένα, γράφει ακόμη την τιμή επάνω, 1600 δραχμές, το έχω δηλαδή από τότε που ήμουν 3! Και ναι, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται ήξερα την αξία της ανακύκλωσης από τότε (κάτι που πολύς κόσμος αγνοεί μέχρι και σήμερα, 20 χρόνια μετά). Εννοείται πως δεν κυκλοφορούν πια, αλλά νομίζω που δεν χρειάζεται γιατί μπορείτε σίγουρα να βρείτε αντίστοιχα πολύ πιο σύγχρονα και ενημερωμένα. Για εμένα, όμως, σίγουρα κατέχουν μια πολύ σημαντική θέση στην καρδιά μου!

3. Το κεφάλαιο Ευγένιος Τριβιζάς

Αν υποθέσουμε ότι ένα παιδί έχει αγαπημένο συγγραφέα, ο δικός μου σίγουρα θα ήταν ο Ευγένιος Τριβιζάς! Εδώ βλέπετε μόνο 5 βιβλία του αλλά υπάρχουν 1000% κι άλλα χωμένα σε διάφορα σημεία. Εξάλλου μιλάμε για ένα άνθρωπο με δεκάδες εκδομένα βιβλία που έχουν χιλιάδες επανεκδόσεις και τεράστιο ταλέντο!

Τα 3 στην πρώτη εικόνα είναι για παιδιά νηπιαγωγείου και είναι σαν ποιηματάκια και αυτά με ομοιοκαταληξία. Τα 2 στην αριστερή εικόνα είναι για παιδιά δημοτικού.

Αυτά τα 2, λοιπόν, είναι Α-ΠΙ-ΣΤΕΥ-ΤΑ! Δεν είναι σαν τα βιβλία που όλοι ξέρουμε, που γυρνάς τις σελίδες και συνεχίζεται η ιστορία με τη σειρά. Αντίθετα, είναι ιστορίες που παρόλο που έχουν κοινή αφετηρία όλες, ο ίδιος ο αναγνώστης, στην προκειμένη το παιδί, μπορεί να ελέγξει, μπορεί να πάρει αποφάσεις για το πως θέλει να εξελιχθεί η πλοκή και αναλόγως μεταβαίνει στην αντίστοιχη σελίδα! Κάποιες φορές μάλιστα έχει και κάποιους γρίφους για να βρουν τη σελίδα! Γαμάτο, έτσι; "Τα 88 ντολμαδάκια" μου αρέσουν ελαφρώς παραπάνω γιατί δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερη φαν των πριγκιπισσών, αλλά και "Τα 33 ροζ ρουμπίνια" είναι εξίσου εξαιρετικό! Και αυτά τα δύο 100% κυκλοφορούν ακόμη, οπότε αγοράστε τα το συντομότερο! (Και για όσους αναρωτιούνται, ΕΝ-ΝΟ-ΕΙ-ΤΑΙ ότι έκατσα και έπαιξα φτιάχνοντας 2-3 ιστορίες από αυτά πριν γράψω αυτό το άρθρο!)

4. Μυθολογία και Αρχαία Ελληνική Γραμματεία

Ναι, ναι, πολύ καλά διαβάσατε. Από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού είχα αυτά τα ανυπέρβλητα βιβλία. Πέρα από τις ιστορίες που είναι εκπληκτικά καλά διασκευασμένες ώστε να καθίστανται κατάλληλες για παιδιά, όπως βλέπετε οι εκδόσεις Κέδρος έχουν κάνει απίστευτη δουλειά και με την εικονογράφιση. Για την ακρίβεια, μιλάμε για τέχνη! Δεν θα πω πολλά γιατί όλοι καταλαβαίνετε για τι πράγμα μιλάω. Δεν ξέρω αν κυκλοφορούν ακόμη σε αυτή την έκδοση, αλλά ψάξτε να βρείτε εξίσου καλές γιατί αν περιμένετε να αγαπήσουν τα παιδιά σας τη μυθολογία από το δημοτικό και το γυμνάσιο, θα σας απογοητεύσω πριν απογοητευτείτε μόνοι σας.. Με εξαίρεση την οριακά απίθανη περίπτωση που θα έχουν καθηγητή/τρια που θα δίνει παραπάνω βάση στα νοήματα των κειμένων παρά στις προοικονομίες, τις ύβρις κοκ, τα παιδιά σας κατά πάσα πιθανότητα θα μισήσουν και τη μυθολογία και τα ομηρικά έπη. Εδώ οριακά κόντεψα εγώ, που λάτρευα αυτά τα βιβλία από μικρή! Είναι κρίμα να μην γνωρίσουν π.χ. τον Όμηρο επειδή κάποιος/α αποφάσισε να τους τα διδάξει με τελείως λάθος τρόπο.

5. Τα αντιφασιστικά

Ναι, ναι παρακαλώ! Αν κάποιοι αναρωτιούνται γιατί έγινα αυτη που έγινα, αυτά τα 2 βιβλία έχουν σίγουρα παίξει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο. Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν ότι είμαι ενεργή πολιτικά και ενταγμένη στην αριστερά και πως ο αντιρατσισμός, ο αντιφασισμός και ο αντισεξισμός είναι αξίες που υπερασπίζομαι με όλο μου το είναι.

Για όσους δεν την ξέρουν, η ντενεκεδούπολη, είναι μια αλληγορία. Είναι η ιστορία μιας πόλης όπου κατοικούν τα άδεια ντενεκεδάκια και που μια μέρα καταφθάνει ένας τεράστιος τενεκές λαδιού και αποφασίζει να πάρει την εξουσία γιατί έχει περισσότερη δύναμη. Τα ντενεκεδάκια αντιστέκονται και στο τέλος καταφέρνουν να ζήσουν και πάλι ελεύθερα. Εύκολο, έτσι; Και κατανοητό, επίσης. Τώρα που το σκέφτομαι, μήπως θα έπρεπε να το διαβάσουμε όλοι ανεξαρτήτως ηλικίας;; (Ναι καλά καταλάβατε, αυτό ήταν πολιτικό σχόλιο!)

Όσο για το "Μαμά, τι έγινε στο Πολυτεχνείο;", καταλαβαίνετε πλήρως τι πραγματεύεται. Κι επειδή τα βιβλία ιστορίας που διδασκόμαστε στα σχολεία μέχρι και σήμερα είναι τα ίδια με αυτά που διδάσκονταν τα παιδιά πριν καν συμβούν τα γεγονότα της χούντας και του Πολυτεχνείου(ζω για τη στιγμή που θα διδάσκονται τα παιδιά από τον β' Παγκόσμιο και μετά αν και μάλλον θα πεθάνω με την ελπίδα), αγοράστε το. Κι αν δεν κυκλοφορεί πια, βρείτε κάποιο αντίστοιχο! Είναι απαραίτητο τα παιδιά να γνωρίζουν από μικρά γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο.

Ουφ, τελείωσε το ταξίδι στο χρόνο και νιώθω πραγματικά πολύ όμορφα. Προφανώς υπήρχαν πολλά ακόμη βιβλία που είχα, διάφορα που έχουν μείνει σε κούτες στην αποθήκη αλλά αυτά ήταν τα καλύτερα και τα πιο αγαπημένα μου!

Βάσια

28/04/20