Αντίποδες #Αγαπημένες_Εκδόσεις_1

Σας είχαμε ρωτήσει αν σας ενδιαφέρει να σας πούμε ποιους εκδοτικούς οίκους αγαπάμε περισσότερο και γιατί. Εγώ έχω δύο, ο ένας εκ των οποίων είναι οι Αντίποδες. Όχι ότι το έκρυψα και ποτέ, ούτε ότι δεν έχω ξαναμιλήσει γι' αυτόν. Απλώς τώρα ας το κάνω πιο ολοκληρωμένα.

Το όνομα προκύπτει από το ουσιαστικό "αντίποδας" που σημαίνει "κάτι που βρίσκεται σε εκ διαμέτρου αντίθετη κατάσταση ή θέση σε σχέση με ένα νοητό ή πραγματικό χώρισμα." Και αυτό είναι αλήθεια. Οι εκδόσεις αυτές, έχουν πολύ ιδιαίτερα βιβλία, βιβλία λογοτεχνίας, ποίησης, δοκίμια πολιτικά ή και επιστημονικά που δύσκολα θα μπορούσαμε να τα δούμε στους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους. Το έχω ξαναπεί, αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει να πουλήσουν και γι' αυτό εκδίδουν βιβλία κάπως πιο.."της σειράς". Αυτό που, λοιπόν, πρώτα και κύρια, εκτιμώ στους Αντίποδες είναι ότι δεν συμβιβάζονται στο τι εκδίδουν με μόνο σκοπό το κέρδος. Πηγαίνουν δηλαδή αντίθετα και κόντρα στην καθιερωμένη στάση.

Αντίποδες, λοιπόν. Οι αντίποδες εξέδωσαν τα πρώτα τους βιβλία τον Δεκέμβριο του 2014, με τη φιλοδοξία να συνδυάσουν στον κατάλογό τους νέες φωνές της ελληνικής λογοτεχνίας, σύγχρονες τάσεις της ξένης πεζογραφίας, καθώς και κείμενα θεωρίας και κριτικής, δίνοντας έμφαση στην αισθητική του βιβλίου και στην ποιότητα της μετάφρασης. Η ομάδα τους αποτελείται από τρία βασικά μέλη, πράγμα άξιο θαυμασμού που αποδεικνύει πως δεν χρειάζεται τόσο η ποσότητα, όσο η ποιότητα και η αντίληψη. Μέχρι σήμερα έχουν εκδώσει πάνω από 50 βιβλία.

Τα βιβλία της φωτογραφίας είναι αυτά που εγώ έχω διαβάσει (λείπουν μόνο τα άλλα δύο του Έντουαρ Λουί που έχω δανείσει).

Το πρώτο απ' όλα που διάβασα ήταν "Η ώρα του αστεριού" της Κλαρίσε Λισπέκτορ και έπαθα σοκ. Το είχα στη βιβλιοθήκη μου ένα χρόνο πριν το διαβάσω και αφού το έκανα, ήθελα να χτυπήσω το κεφάλι μου στο τοίχο αναρωτώμενη γιατί δεν το είχα διαβάσει τη στιγμή που το πήρα! Ξεκινάει λέγοντας "Όλα στον κόσμο ξεκίνησαν από ένα ναι. Ένα κύτταρο είπε ναι σε ένα άλλο κύτταρο και γεννήθηκε η ζωή. Όμως πριν την προϊστορία υπήρχε η προϊστορία της προϊστορίας και υπήρχε το ποτέ και το ναι. Πάντα υπήρχε. Δεν ξέρω τι, μα ξέρω πως το σύμπαν ποτέ δεν ξεκίνησε." Αυτό το βιβλίο συγκεκριμένα με σημάδεψε. Είναι δυνατόν να μην το αγαπήσεις από αυτό και μόνο; Να μην θέλεις να διαβάσεις παρακάτω με μανία; Να μην μπεις στη διαδικασία να ψάξεις όλα τα βιβλία που έχουν εκδώσει αυτοί οι άνθρωποι; Σιγά-σιγά λοιπόν η συλλογή μου επεκτάθηκε. "Η δύναμη του κυρίου Δ*", "Σπίτι παιδιού", "Με τις μέλισσες ή με τους λύκους", "Ο πολτός των πραγμάτων" είναι κάποια από αυτά που αγάπησα και εκτίμησα πιο πολύ για διαφορετικούς λόγους το καθένα.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό που με συγκλονίζει κάθε φορά στους Αντίποδες, είναι η αισθητική τους. Από την ποιότητα του χαρτιού μέχρι το μέγεθος της σελίδας του βιβλίου, από το λογότυπο τους μέχρι και τα εξώφυλλα των βιβλίων τους. Στο τελευταίο, στα εξώφυλλα δηλαδή, θα ήθελα να σταθώ λιγάκι παραπάνω. Λένε πως δεν πρέπει να κρίνουμε ένα βιβλίο μόνο από το εξώφυλλο. Διαφωνώ κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό. Ναι, η αλήθεια είναι πως έχει μεγαλύτερη σημασία η ιστορία και το τι θέλει ο συγγραφέας να πει. Όμως, αν δε σε τραβήξει το εξώφυλλο πως θα γυρίσεις να διαβάσεις το οπισθόφυλλο; (Ζούμε στο 2020 και εικόνες μας έρχονται ακατάπαυστα από παντού. Κάπως πρέπει να μας τραβήξουν το ενδιαφέρον. Και πώς θα γίνει αυτό χωρίς αισθητική;) Επιπλέον, το εξώφυλλο προκύπτει ακριβώς από τη μελέτη της δουλειάς του συγγραφέα, ταιριάζει αισθητικά και νοηματικά με αυτήν όσο το δυνατόν περισσότερο. Είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, μια οπτικοποίηση που συμπυκνώνει τα νοήματα αυτής. Υπάρχουν βέβαια εξαιρετικές ιστορίες εκεί έξω με καθόλου καλά εξώφυλλα και αυτό είναι σφάλμα του εκάστοτε γραφίστα. Στους αντίποδες όμως δεν υπάρχει αυτό ως επιλογή! Ως γραφίστρια και εγώ η ίδια, εκτιμώ αφάνταστα τα καλοδουλεμένα εξώφυλλα και αξίζει ένα τεράστιο μπράβο στην Μάρω Κατσίκα για τα εξώφυλλα των εκδόσεων Αντίποδες.

Για το τέλος, θέλω να πω μόνο 2 πράγματα:

1. Τα έχω όλα μαζί σε ξεχωριστό ράφι στη βιβλιοθήκη μου, και όχι το καθένα στην κατηγορία που ανήκει, ακριβώς γιατί κατέχουν ένα δικό τους ξεχωριστό κομμάτι μέσα μου.

2. Κάθε φορά που αποφασίζω να αγοράσω μαζικά βιβλία, τουλάχιστον ένα (παλαιότερη ή νέα έκδοση) θα είναι από τους Αντίποδες.

Μιλάμε, λοιπόν, για σταθερή αξία. Προς όλους εσάς τους αναγνώστες, διαβάστε Αντίποδες και δεν θα χάσετε. Προς τις εκδόσεις (αν ποτέ διαβάσουν αυτό το ποστ), μην σταματήσετε να κάνετε αυτό ακριβώς που κάνετε γιατί είναι άξιο θαυμασμού.

Βάσια

11/08/20