"Everything is F*ucked": το νέο βιβλίο του Manson ήρθε και έκανε αισθητή την παρουσία του!
- bookworms
- Jun 27, 2020
- 3 min read

Μετά τη διθυραμβική κριτική μας για το πρώτο βιβλίο του Mark Manson, το "The subtle art of not giving a f*ck", το πορτοκαλί βιβλίο που πραγματικά αγάπησα, ήταν αναπόφευκτο να διαβάσω και το δεύτερο βιβλίο του, το "Everyrthing is f*cked". Περίμενα με ανυπομονησία να κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα (και δεν ήμουν η μόνη) για να δω τι θα έλεγε αυτή την φορά ο Manson, ο τύπος που μας συνεπήρε με τον καυστικό, ανατρεπτικό και σίγουρα όχι συνηθισμένο τρόπο γραφής του.
Για να κάνω μια τόσο μεγάλη εισαγωγή, ίσως υποψιάζεστε ότι το βιβλίο δε με συνεπήρε όσο το πρώτο. Υπό άλλες συνθήκες ίσως δε μιλούσα καθόλου γι’ αυτό, αλλά αφού αγάπησα τόσο το πρώτο βιβλίο, το δεύτερο άξιζε τουλάχιστον μια παρουσίαση από μένα.
Αρχικά, η μετάφραση είναι πολύ καλή (σαν μεταφράστρια δεν θα μπορούσα να μην το σχολιάσω!). Αν και σε βιβλία με χιουμοριστικό περιεχόμενο έχω συχνά τον φόβο ότι το αστείο θα χαθεί στη μετάφραση, εδώ δε συνέβη. Το χιούμορ διατηρείται, αλλά και η όλη ροή του λόγου είναι πετυχημένη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η βωμολοχία για μια ακόμα φορά καλά κρατεί, αλλά εμένα προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου αυτό γιατί θεωρώ ότι λέει τα πράγματα κανονικά, με το όνομά τους, χωρίς να τα "φιλτράρει", όπως κάνουμε όλοι στην καθημερινότητά μας. Ακόμα κάτι που χρήζει αναφοράς είναι ότι ο Manson είχε κάνει πολλή έρευνα (μα πολλή έρευνα!) για όσα λέει στο βιβλίο του. Το βιβλίο είναι πυκνογραμμένο και γεμάτο βιβλιογραφικές αναφορές, με περίπου 40 σελίδες βιβλιογραφίας και σημειώσεων στο τέλος (Σαν βιβλιογραφική αναφορά διπλωματικής εργασίας ήταν!).
Ας περάσουμε όμως στο περιεχόμενο. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε 2 ενότητες. Η πρώτη ονομάζεται "Ελπίδα" και η δεύτερη "Everything is f*cked".
Στην πρώτη ενότητα αναφέρεται στον Σκεπτόμενο και τον Συναισθηματικό Εγκέφαλο και στην Κλασική Αντίληψη, που αποδεχόμαστε χρόνια τώρα, το ότι οι άνθρωποι αποφασίζουν με βάση το τι πρέπει να κάνουν και όχι με βάση το τι θέλουν. Η Αντίληψη αυτή θέλει τον Σκεπτόμενο Εγκέφαλο να ελέγχει τον Συναισθηματικό και πάντα να αποφασίζουμε με βάση τη λογική, απαρνούμενοι τα συναισθήματά μας. Στη συνέχεια, ο Manson αναδομεί και καταρρίπτει, με βάση αυτή τη θεωρία όλες τις θρησκείες και τις ιδεολογίες λέγοντας πως όλες τους κάπου χωλαίνουν με βάση τη λογική και για να καλύψουν τα κενό αυτό, επικαλούνται το συναίσθημα. Η μόνη που αναγνωρίζει ο Manson είναι η επιστήμη, που έχει αποδείξεις για όλα όσα ισχυρίζεται. Οτιδήποτε πνευματικό, βασισμένο μόνο σε πίστη ή σε κάτι που είναι μεταφυσικό, υπερφυσικό, ανεξήγητο (όπως το λέει ο καθένας), το απορρίπτει.
Μέχρι εδώ όλα καλά, αν απουσίαζε το κομμάτι όπου χλευάζει τον Χριστιανισμό -και όλες τις άλλες θρησκείες, αλλά αναφέρεται περισσότερο σε αυτόν που τον γνωρίζει πιο καλά- και συγκεκριμένα στη Θεία Λειτουργία με βλάσφημο τρόπο. Δεν έχω πρόβλημα να διαβάζω τη μελέτη και την επιχειρηματολογία κάποιου για τη δική του οπτική απέναντι στον κόσμο, με φιλοσοφική χροιά. Ως εδώ δε θα με ενοχλούσε τίποτα, αν απλώς εξέθετε τις απόψεις του. Όταν όμως προσπαθεί να τις ενισχύσει κοροϊδεύοντας κάτι που κάποιος άλλος σέβεται, δεν μπορώ να το παραβλέψω. Μπορεί αυτό το σημείο να περάσει απαρατήρητο από κάποιον που δεν πιστεύει στον Θεό ή που δεν πιστεύει γενικά. Εμένα προσωπικά ένιωσα να με ενοχλεί.
Η δεύτερη ενότητα είναι λιγότερο "φορτισμένη". Η δεύτερη ενότητα ήταν πραγματικά το όμορφο κομμάτι του βιβλίου. Και πάλι κάνοντας αναφορές σε φιλοσόφους όπως ο Καντ, εστιάζει σε ωραία συμπεράσματα. Τα αρχέτυπα και τα παναθρώπινα μηνύματα που έδινε για το πώς όλοι βοηθάμε τον κόσμο αν γίνουμε καλύτεροι και δε σκεφτόμαστε μόνο την πάρτη μας!
Γενικά, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, δεν αγάπησα το βιβλίο αυτό όπως το πρώτο. Η ενόχληση που ένιωσα στην πρώτη ενότητα κυριάρχησε και δεν απόλαυσα όσο άξιζε τη δεύτερη. Δεν παύω όμως να αναγνωρίζω την έρευνα και τη βιβλιογραφική μελέτη που έχει κάνει ο Manson και ειδικά η πρώτη ενότητα του βιβλίου θα φανεί ενδιαφέρουσα σε όποιον ψάχνεται σε φιλοσοφικό επίπεδο με όλα αυτά.
Αυτά από εμένα λοιπόν. Θα τα πούμε ξανά σύντομα!
Χρυσάνθη
27/06/2020
Comments