Να "συλλέγεις στιγμές", όπως ο Γιάννης Πολίτης (vol.2)

It's official! Ο 26χρονος Συλλέκτης Στιγμών επέστρεψε με νέο βιβλίο.

Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζουμε το "Συλλέκτης Στιγμών : Ένα σκοτάδι λευκό".

Πριν προχωρήσει όμως η διπλή αυτή κριτική (από εμένα και την Βάσια!) πρέπει να παραδεχτώ κάτι. Δεν ήξερα τον Γιάννη Πολίτη και ναι, μπορώ να πω τώρα ότι ντρέπομαι για αυτό. Όμως, δεν θα ξεχάσω ποτέ πως τον έμαθα! Δεν θα ξεχάσω, λοιπόν, σε μια καλοκαιρινή απογευματινή βόλτα στο νησί της Κέρκυρας, την Βάσια να μας λέει με μια σπίθα στα μάτια (λες και είχε βρει τον έρωτα της ζωής της!) ότι πρέπει να διαβάσουμε το βιβλίο του Γιάννη Πολίτη με τίτλο "Συλλέκτης Στιγμών" (το πρώτο του βιβλίο). "Πιασάρικο" σκέφτηκα, αλλά στάθηκα στην συμβουλή της "να το διαβάσεις όταν είσαι έτοιμη να δεχτείς αλήθειες".

Χρόνια μετά και εν όψη καραντίνας, είπα "γιατί όχι;". Έψαξα τα social media του συγγραφέα, διαπίστωσα ότι είχε κυκλοφορήσει και το δεύτερο βιβλίο του, επισκέφτηκα το site ενός γνωστού πολυκαταστήματος, βρήκα και τα 2 βιβλία του και τα "πρόσθεσα στο καλάθι μου".

Αυτό ήταν. Δεν μπορούσα να σταματήσω να διαβάζω. Θυμήθηκα την σπίθα στα μάτια της φίλης μου όταν μιλούσε για τον τρόπο που γράφει ο Γιάννης Πολίτης και την ένιωσα και εγώ. Μάλλον βρήκαμε πραγματικά τον έρωτά μας!

Στο θέμα μας όμως. Ας δούμε λοιπόν τι έχουμε να πούμε για το "Συλλέκτης Στιγμών : Ένα σκοτάδι λευκό".

Η άποψη της Χρυσάνθης :

Δεν έχω να πω πολλά για το βιβλίο αυτό. Νομίζω θα μπορούσα να πω ότι θα βρεις αλήθειες τυπωμένες σε χαρτί.

Αλλά ας εξηγήσω λίγο περισσότερο τι εννοώ. Ο υπότιτλος του βιβλίου ήταν ένα στοιχείο που με προβλημάτισε αρκετά, αναρωτήθηκα "τι θέλει να πει με το ένα σκοτάδι λευκό;". Λίγο αργότερα μου έλυσε ο ίδιος την απορία : "Η ζωή μας είναι ένα σκοτάδι, που ξέρει καλά να κολυμπάει και να βυθίζει. Εμείς το μόνο που πραγματικά καταφέρνουμε να κάνουμε, είναι να βρίσκουμε το φως." Σοκαρίστηκα. Δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι ουσιαστικά αυτό είναι που κάνουμε. Εκεί κατάλαβα ότι θα διαβάσω κάτι πολύ ωραίο, πολύ καλό και κυρίως πολύ αληθινό.

Δεν είμαι φίλος των βιβλίων αυτοβελτίωσης, κυρίως γιατί διακρίνω πολλά "πρέπει" για να επιτύχεις κάτι που ενδεχομένως να θέλεις, ενώ δεν λειτουργούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Αν αγάπησα κάτι σε αυτό το βιβλίο ήταν το περιθώριο που μου άφησε να διαφωνήσω σε κάποια πράγματα. Το περιθώριο να πιάσω το μολύβι μου και να γράψω δίπλα από καθετί που με άγγιζε την δική μου αλήθεια.

Αυτό ήταν. Μάλλον ερωτεύτηκα. Για εμένα δεν είναι απλώς ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης, είναι ένα βιβλίο ποίησης. Είδα τον εαυτό μου εκεί μέσα και συνήθως αυτό στο επιτρέπει μόνο η ποίηση. Το βιβλίο αυτό το ερωτεύομαι κάθε φορά που το πιάνω στα χέρια μου ή το βλέπω στην βιβλιοθήκη μου. Αυτό ήταν.

Αγαπημένο quote : "Από τα συνεχόμενα λάθη, ακόμη και το "δεν πειράζει" πειράχτηκε πια. Ρίξε αυλαία σε ό,τι παραμένει το ίδιο. Φτάνει."

Η άποψη της Βάσιας :

Σ’ αυτές τις περίεργες μέρες της καραντίνας, ήρθε ο Γιάννης Πολίτης με το δεύτερο βιβλίο του να μου ρημάξει το είναι μου. Θυμάμαι, το πρώτο του βιβλίο με είχε χτυπήσει κατακούτελα (κριτική: https://bit.ly/3b8JHtr) και αναρωτιόμουν πότε και αν θα βγάλει κι άλλο.

Σχετικά με το δεύτερο τώρα: Λένε πως όταν πας να κάνεις δεύτερη φορά το ίδιο πράγμα δεν θα πετύχει ή δεν θα ναι τόσο καλό. Η αλήθεια είναι πως το "Ένα Σκοτάδι λευκό" στα δικά μου μάτια είναι ταυτόχρονα ίδιο και διαφορετικό, και αυτή ακριβώς είναι η μαγεία του. Για εμένα δηλαδή είναι καλύτερο, αλλά δεν θεωρώ πως μπορείς να το εκτιμήσεις αν δεν έχεις διαβάσει το πρώτο. Το πρώτο είναι πιο ελπιδοφόρο, πιο αισιόδοξο. Το δεύτερο είναι ακριβώς αυτό που λέει. Σκοτάδι…λευκό! Και εξηγώ..

Το διάβασα μέσα σ ένα βράδυ ολόκληρο, μέχρι να το τελειώσω είχε ξημερώσει κυριολεκτικά! Έχει και αυτό 3 κεφάλαια, σαν ενότητες (Κύματα Ανάγκης, Κύματα Κραυγής, Κύματα Ελπίδας). Αυτά είναι για μένα και τα 3 στάδια που περνάει κάποιος στο "άφτερλοβ" (όχι την ταινία, την κατάσταση, αλλά παρεμπιπτόντως δείτε και την ταινία!). Καθ’ όλη τη διάρκεια, ένιωθα έναν συγκεκριμένο άνθρωπο από το παρελθόν μου να πετάγεται μέσα από τις λέξεις και τις προτάσεις, ανάμεσα από τις γραμμές, πριν και μετά από κάθε κομμάτι, κι εγώ να μην μπορώ να κάνω τίποτα. Ουσιαστικά μπήκαν σε λέξεις όλα αυτά που ένιωθα, όλα αυτά που ήθελα να του πω και ένα προς ένα τα συγκέντρωσε ο Γιάννης Πολίτης σ’ ένα μόνο βιβλίο κάνοντας με να το βιώσω όλο και πάλι από την αρχή. Δεν θα σας κρύψω ότι πλάνταξα στο κλάμα εκείνο το βράδυ, όπως δεν θα σας κρύψω ότι την άλλη μερα ξύπνησα απίστευτα όμορφα, πιο ανάλαφρη και αισιόδοξη για το δικό μου μέλλον. Και είχα πολύ καιρό να το νιώσω αυτό!

Πέρα από τη νταρκίλα λοιπόν, την οποία σίγουρα θα βιώσετε, το συστήνω 100%. Όπως διάβασα ξανά και ξανά το πρώτο, όπως έκανα δώρο το πρώτο σε τουλάχιστον 3 ανθρώπους, σίγουρα θα συμβεί το ίδιο και με αυτό! Εγώ προσωπικά λάτρεψα κάθε στίχο, κάθε λέξη, κάθε κόμμα και τελεία του. Και αν δει αυτό το άρθρο (που ελπίζω με όλη μου την ψυχή να το δει) πραγματικά και ειλικρινά θέλω να του πω ένα τεράστιο "Ευχαριστώ!". Ευχαριστώ που γράφεις αυτά που γράφεις, ευχαριστώ που τα μοιράζεσαι μαζί μας και συνέχισε να το κάνεις! Ναι, ξεκάθαρα είμαι γκρούπι!

Αν και δεν μπορώ με ευκολία να ξεχωρίσω ένα, επιλέγω αυτό.

Αγαπημένο quote : ''Ήμασταν πιο έτοιμοι από ποτέ. Τόσο παράξενο για να 'ναι αληθινό. Τόσο, που η ζωή προσπάθησε να μας ισορροπήσει.''

Χρυσάνθη & Βάσια

07/05/20