Συμμαζεύοντας τη βιβλιοθήκη και mini bookshelf tour

Τα βιβλία τα λατρεύω. Δεν νομίζω ότι αντέχω να περάσει μία μέρα και να μην έχω διαβάσει κάτι. Αυτό έχει ως αποτέλεσα να αγοράζω συνεχώς καινούρια. Δεν είναι ότι δεν τα διαβάζω, εννοείται το κάνω. Απλώς έχω πάντα αρκετά αδιάβαστα και μονίμως προστίθενται κι άλλα. Έχουμε πει, όμως, το κάθε βιβλίο έχει την ώρα του.

Στο φοιτητικό μου σπίτι έχω (ή είχα μέχρι χθες) μόνο μία βιβλιοθήκη, η οποία έμοιαζε κάπως έτσι:

Με άλλα λόγια, ήταν έτοιμη να σκάσει. Καιρό τώρα φωνάζει "Βοήθεια!" αλλά κάθε φορά που περνάω από μπροστά της κοιτάζω αλλού.

Έτσι, λοιπόν, χθες αποφάσισα να την συμμαζέψω. Έβγαλα όλα τα βιβλία πάνω στο τραπέζι κι έπαθα σοκ.

1ον ήταν πιο πολλά απ' ότι νόμιζα

2ον δεν ήξερα πως να τα βάλω για να φαίνονται ωραία

και 3ον χρειαζόμουν σίγουρα βοήθεια από κάποιον (ευτυχώς υπάρχουν και οι φίλοι. ήρθε η Αναστασία).

Το συμμάζεμα των βιβλίων οδήγησε στην αναδιαμόρφωση του σαλονιού μου. Γι' αυτούς που με ξέρουν προσωπικά, γνωρίζουν πως αυτό δεν είναι κάποιο κοσμοϊστορικό γεγονός. Τριγυρίζω τα έπιπλα γύρω-γύρω στο σαλόνι κάθε περίπου 4-6 μήνες, σαν αντιβίωση. Η Χρυσάνθη, για παράδειγμα, που κάνουμε παρέα όλα μας τα φοιτητικά χρόνια στην Κέρκυρα, έχει δει το σπίτι μου σε όλες τις μορφές του, γύρω στις 15 δηλαδή. Θα αναρωτιέστε πως γίνεται αυτό σ' ένα μικρό φοιτητικό σπίτι. Κι όμως γίνεται! Έπιπλα έρχονται και φεύγουν, με λίγη φαντασία και ευρηματικότητα μπορείς να κάνεις θαύματα!

Φέραμε, λοιπόν, μια βιβλιοθήκη που είχα στο δωμάτιο και τη χρησιμοποιούσα για αποθήκευση άλλων πραγμάτων (παρεπιπτόντως, πρέπει να δω τι θα κάνω με το δωμάτιο γιατί τώρα μοιάζει με αποθήκη), γυρίσαμε το γραφείο στο πλάι, ξεμπερδέψαμε τα καλώδια που είχαν γίνει κουβάρι (ξεχαρβάλωσα και μια πρίζα καταλάθος) και τέλος βάλαμε τα βιβλία στις βιβλιοθήκες.

Οπότε, έχουμε και λέμε: το παλιό κομμάτι της βιβλιοθήκης..

..και το καινούριο. Στα δεξιά βλέπουμε την Αναστασία και τον Εκτοράκο.

Χθες παραήμουν κουρασμένη και δεν είχε και πολύ καλό φως, οπότε για το mini tour έβγαλα τα ράφια φωτογραφίες σήμερα το πρωί.

Mini bookshelf tour

Ας ξεκινήσουμε με το παλιό κομμάτι. Σ' αυτήν τη βιβλιοθήκη έχω βάλει όλη τη λογοτεχνία χρωματικά κάπως. Πάνω-πάνω και κάτω από τους μηλοκλέφτες, είναι κάποια βιβλία που έσωσα από τα παιδικά δόντια του Έκτορα. Είναι το πρώτο της σειράς Game of Thrones και τρία ράντομ από την παιδική σειρά βιβλία "Τα 39 στοιχεία". Την είχα ολόκληρη ή τουλάχιστον όλα όσα είχαν κυκλοφορήσει στα ελληνικά (γύρω στα 20 βιβλία αν θυμάμαι καλά) αλλά έγιναν χαρτοπόλεμος περίπου δύο χρόνια πριν.. Θεωρώ ότι είναι εξαιρετική σειρά βιβλίων και κάποια στιγμή ίσως τα ξαναπάρω να τα διαβάσω ως ενήλικη.

(Συμβουλή: όσοι έχετε βιβλία και αποφασίζετε να πάρετε κουτάβι, βάλτε τα τουλάχιστον μισό μέτρο πάνω από το πάτωμα μέχρι να αλλάξει δόντια, όπως θα κάνατε αν είχατε μωρό. Ευχαριστείστε με αργότερα!)

Στο πρώτο ράφι, είναι η ελληνική λογοτεχνία. Να διαβάσετε οπωσδήποτε τη "Δευτέρα" του Ηλία Αναστασιάδη (έχω γράψει και ολόκληρη κριτική σε παλαιότερο ποστ) και το "Bar Sur" της Ασπασίας Σιγάλα.

Ακριβώς από κάτω είναι το ράφι με τα ξενόγλωσσα βιβλία (και τους σελιδοδείκτες). Δεν είναι πολλά γιατί δεν το 'χω ιδιαίτερα με το να διαβάζω λογοτεχνία στα αγγλικά. Με τα άλλα είδη δεν έχω θέμα, με τη λογοτεχνία για κάποιο λόγο δυσκολεύομαι.

Στα επόμενα δύο ράφια είναι η μεταφρασμένη λογοτεχνία. Λατρεύω το "1984" του Τζορτ Όργουελ, την "Αβάσταχτη ελαφρότητα της ύπαρξης" του Μίλαν Κούντερα, "Γενιά X-net" της Κόρυ Ντοκτορόου, "Η ώρα του αστεριού" της Κλαρίσε Λισπέκτορ, "Ο τσάρος της αγάπης και της τέκνο" του Άντονυ Μάρρα και "Λευκή σαν το γάλα, κόκκινη σαν το αίμα" του Αλεσσάντρο Ντ' Αβένια. Κάτω- κάτω είναι όλα μου τα επιτραπέζια (στο πορτοκαλί κουτί είναι οτιδήποτε μικρό, τύπου τράπουλα).

Στο "καινούριο" κομμάτι της βιβλιοθήκης μου έχουμε τα εξής. Στα πρώτα δύο ράφια είναι η πολιτική-ιστορία (στο αριστερά είναι διάφορα πολιτικά περιοδικά και εφημερίδες από σχεδόν όλες τις οργανώσεις της αριστεράς). Δε νομίζω ότι θα ήθελα να σας πω τι να διαβάσετε από αυτά, δεν μ' αρέσει να πατρονάρω. Τα μόνα που θα σας πω είναι είναι δύο ιστορικά-πολιτικά βιβλία που βρίσκονται από την πίσω πλευρά στο δεξί ράφι και δεν φαίνονται. Αυτά είναι το "Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" των Ντάρον Ατζέμογλου και Τζέιμς Ρόμπινσον (είναι αρκετά δύσκολο αν δεν το 'χεις με την πολιτική αλλά αξίζει να κάνετε μια προσπάθεια) και την "Ανατομία του φασισμού" του Ρόμπερτ Πάξτον γιατί ζούμε σε περίεργους καιρούς και καλό είναι να ξέρουμε κάποια πράγματα αναλυτικά και με στοιχεία (είναι πολύ καλογραμμένο και ευκολονόητο βιβλίο οπότε δεν θα σας κουράσει καθόλου).

Στο κάτω αριστερά είναι τα βιβλία κινηματογράφου και παραγωγής βίντεο γενικότερα. Κάποια είναι απ' τη σχολή και κάποια τα έχω αγοράσει εγώ. Νομίζω ότι αξίζει ολόκληρη η σειρά των κινηματογραφικών εκδόσεων του Πατάκη. Απλώς, αναλόγως με το πόσα ξέρετε και τι θέλετε να μάθετε πάρτε τον κατάλληλο τίτλο. Στο δίπλα ράφι είναι τα βιβλία σχεδίου και graphic design καθώς και τα λιγοστά μου graphic novels (έχει κι ένα μικρούλι που έχω φτιάξει εγώ, θα σας το δείξω άλλη ώρα).

Αφού πείτε ένα "γεια" στον Έκτορα, δείτε το ράφι πάνω απ' το κεφάλι του. Είναι τα βιβλία ιστορίας της τέχνης. Τα αριστερά είναι βιβλία που πήρα απ' τη σχολή, ακριβά βιβλία, πολύτιμα βιβλία αλλά σίγουρα δεν κάτσω ποτέ να τα διαβάσω παραμόνο αν ψάχνω κάτι συγκεκριμένο. Στα δεξιά είναι πάλι ιστορίες αλλά ξεχωριστών ειδών τέχνης (μόδα, φωτογραφία και μουσική). Στο δίπλα ράφι είναι τα θεατρικά έργα και η ποίηση. Οπωσδήποτε να διαβάσετε "Τα οργισμένα νιάτα", θεατρικό του Τζον Όσμπορν και οποιοδήποτε της Κατερίνας Γώγου από ποίηση (αν δεν ξέρετε την Γώγου μην μου το πείτε γιατί θα κλαίω στο μπάνιο σε εμβρυακή στάση..).

Τέρμα κάτω είναι ο εκτυπωτής (κάπου πρέπει να το βάλω κι αυτόν) και τα βιβλία τεχνολογίας και εκπαίδευσης. Είναι όλα της σχολής εκτός από το "Πώς λειτουργεί η Google" των Eric Schmidt και Jonathan Rosenberg, το οποίο αγόρασα και κάποια στιγμή θα διαβάσω.

Τέλος, έχουμε αυτό το αυτοσχέδιο πράγμα δίπλα απ' την κόκκινη βιβλιοθήκη. Λέω "αυτοσχέδιο" και "πράγμα" γιατί το πάνω κομμάτι κανονικά ήταν παπουτσοθήκη απλώς της έβγαλα το ράφι και την έβαλα πάνω σ' αυτό το ακαθόριστο ντουλάπι-μπαούλο.

Εδώ τώρα γίνεται ένα μικρός χαμός. Είναι όλα τα βιβλία που δεν κολλάνε σε καμία από τις άλλες κατηγορίες. Τι εννοώ; Από τα αριστερά προς τα δεξιά έχουμε κάποια ας πούμε πολιτικά δοκίμια, φιλοσοφικά δοκίμια, επιστημονικά δοκίμια, βιβλία αυτοβελτίωσης, βιβλία για τη σοκολάτα, 2 ταξιδιωτικούς οδηγούς και 4 βιβλία από την "Εξωφρενική Βιβλιοθήκη". Επίσης αυτό το ράφι είναι εκείνο με τα λιγότερα διαβασμένα βιβλία..

Από όοοοολον αυτό το χαμό να διαβάσετε το "Άκου, ανθρωπάκο" του Βίλχελμ Ράιχ (αν δεν το έχετε ήδη κάνει), "Το δικαίωμα στην τεμπελιά" του Πωλ Λαφάργκ, την "Ευγενή τέχνη του να τα γράφεις όλα στα ***. " του Μαρκ Μάνσον (υπάρχει ποστ και γι' αυτό το βιβλίο), "Το βιβλίο του Hygge" του Μάικ Βάικινγκ (το δεύτερο, "Το βιβλίο του Lykke περιμένει να το διαβάσω) και το "Σοκολάτα και κύριες ποικιλίες κακάο, ένας πλήρης οδηγός" των Κατρίν Κοντορόβσκυ και Ολιβιέ ντε Λουαζύ. Θα μου πεις το τελευταίο γιατί;; Γιατί έχει όλη την ιστορία του κακάο και της σοκολάτας, πολύ ωραίες εικόνες και φωτογραφίες και πολύ καλές συνταγές στο τέλος!!!

Πάνω σ' αυτό το ράφι είναι ένα αντίτυπο από την "Κυρία με τις Καμέλιες" του Αλέξανδρου Δουμά σε πολύ πολύ πολύ πολύ παλιά έκδοση (ίσως και πρώτη..) που αγόρασα από ένα παλαιοβιβλιοπωλείο στη Θεσσαλονίκη όταν ήμουν λύκειο στην τιμή των 8€ γιατί πολλές σελίδες του είναι λιωμένες από τα χρόνια.

Η αλήθεια είναι πως νιώθω αρκετά ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα. Δεν ξέρω τι θα γίνει άμα πάρω μερικά ακόμη βιβλία..

Βάσια

25/10/19